Why are we disclosing in this group?
Yu-Kuang K. Hsu; Jill D. Paquin; Dennis M. Kivlighan, Jr. Why are we disclosing in this group? Using response surface analysis to examine reasons for self-disclosure among Taiwanese counseling Group members. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice 2014. Vol 18, No 1. 20-37
Verslaggever Astrid Dijkstra
Samenvatting
De onderzoekers bestuderen een groep van 14 Counseling groups in Taiwan, van elk 10 zittingen. De groepsgrootte varieerde van 5 tot 9 deelnemers. In totaal waren er 96 groepsleden die aan het onderzoek deelnamen.
Self–disclosure is een zeer belangrijk mechanisme in groepstherapie dat de weg vrijmaakt naar diverse werkzame (groeps-)therapiefactoren. Diverse studies hebben derhalve Self-disclosure tot onderwerp van studie gemaakt.
In deze studie wordt de correlatie onderzocht tussen het groepsklimaat enerzijds en de redenen voor Self-disclosure anderzijds.
Groepsklimaat wordt geoperationaliseerd als de mate waarin groepslid zich verbonden voelt met de groep. Als meetinstrument wordt gebruikt de “Person-group fit in alliance” vragenlijst (Lo Coco et al, 2012). De onderzoekers voegen daar extra dimensie aan toe: zij meten ook hoe de overige groepsleden het betrokken groepslids verbondenheid ervaren. Als er veel overeenkomst bestaat tussen de perceptie van het groepslid enerzijds, en de groep anderzijds, spreken de onderzoekers van een ‘’sterke situatie’’. Is dat niet het geval, dan spreken ze van een ‘’zwakke situatie’’
Tegelijkertijd worden lijsten afgenomen om de motivatie (reden) van de groepsleden, voor Selfdisclosure te onderzoeken. Ze onderscheiden 4 categorieen van redenen: 1) relationele factoren 2) de verwachting hulp te krijgen van de groep 3) om stilte te onderbreken 4) omdat een groepsgenoot het groeplid bevraagt.
Resultaten:
De hypothese wordt geformuleerd dat ‘relationele factoren’ en de ‘verwachting hulp de krijgen’ van de groep passen bij een groepsklimaat met een zgn ‘sterke situatie’. Deze verwachting correspondeerde met de gevonden resultaten
De vermijdende strategiën om stilte te doorbreken, of omdat een ander groeplid het betreffende groeplid bevraagt, zouden passen bij groep met een ‘’zwakke situatie’’.
Deze verwachting bleek niet te corresponderen met de gevonden resultaten.
Relevantie voor de groepspsychotherapie en de nvgp
Zelfonthulling is een zeer belangrijk mechanisme in groepstherapie, dat de weg vrij maakt naar diverse werkzame (groeps-) therapie factoren.
Het is dus van groot belang te onderkennen, wat een groepslid motiveert tot zelfonthulling. De onderzoekers maken duidelijk dat het belangrijk onderscheid te maken in de motivationele factoren. Niet alle motivationele factoren blijken namelijk gecorreleerd met een goed groepsklimaat en dus met een goed resultaat.
Interessant is ook dat er vanuit verschillende perspectieven gekeken wordt naar het groepsklimaat.
Verder is de studie interessant omdat hij degelijk beschreven is, en een redelijk grote onderzoeksgroep betreft.
Relevantie voor richtlijnen | O O O O O |
Relevantie voor onderzoek | O O O O O |
Relevantie voor groepsbehandeling | O O O O O |
Relevantie voor teamcoaching | O O O O O |
Relevantie voor groepsdynamicaopleiding | O O O O O |
Relevantie voor groepstherapieopleiding | O O O O O |
Relevantie voor KP opleiding | O O O O O |